Psycholog czy psychoterapeuta?

Sytuacja w Polsce z każdym dniem napawa coraz większym niepokojem. Utrudnienie funkcjonowania spowodowane obostrzeniami, sytuacja polityczna kraju, na zachodniej granicy oraz obecny wzrost inflacji, nie dla każdego obywatela są łatwe do zaakceptowania. W celu poradzenia sobie z nową sytuacją ludzie słuchają wiadomości, spędzają czas z rodziną, zwiększają umiejętności związane z hobby i słuchają motywujących wypowiedzi psychologów. Inną dostępną opcją ułatwienia sobie radzenia z nowym stresem jest skorzystanie z pomocy psychologa. Mimo obowiązującego przekonania, że pomoc można uzyskać tylko w gabinecie za opłatą, w wielu miejscach można ją uzyskać bezpłatnie. Wszystko jednak jest zależne od celu w jakim się po pomoc idzie.

Poradnictwo psychologiczne

Zazwyczaj ma charakter jednorazowego spotkania. Osoby, które mają problemy z poradzeniem sobie z nową sytuacją taką jak sytuacja pandemii, nagła samotność, problemy wychowawcze, wejście w nowe role tj. małżonek, rodzic. W takim miejscu można także uzyskać pomoc, kiedy ma się problemy ze zdefiniowaniem kim się jest, jaki ma się system wartości, co zamierza się robić w życiu. Wsparcie takie można uzyskać za darmo w gabinecie psychologa, ośrodku interwencji kryzysowej. Często w pobliżu parafii rzymskokatolickich także znajdują się takie ośrodki.

Okropne dane dotyczące depresji

Psycholog czy psychoterapeuta?

Psychoterapeuta prowadzi psychoterapię, a psycholog terapię. Przed wyborem specjalisty należy skupić się na celu jaki chce się osiągnąć i samym problemem. Usługa psychoterapeuty jest droższa i trudniej dostępna. Prawo do wykonywania zawodu uzyskuje się po dodatkowych 4 letnich studiach podyplomowych. Psychoterapeuta specjalizuje się w zaburzeniach osobowości, lękowych, zdrowia. W zależności od specjalizacji może pracować nad uzależnieniami, relacjami w małżeństwie, pożyciem seksualnym małżonków, relacjami z dziećmi oraz uczeniem się nowego stylu funkcjonowania, jeśli poprzedni wiąże się z długotrwałym cierpieniem. Psycholog terapeuta nie może zajmować się osobami z zaburzeniami psychicznymi. Może pracować nad nauką korzystnych nawyków, zmiany sposobu myślenia o sobie i świecie, funkcjonowania w społeczeństwie.